Wegen in de Koran: Vier verschillende menselijke zielen beschreven vanuit de oorsprong van de eenheid van bestaan(Reeks Asklepios Mundi)

'Wegen in de Koran' is allereerst een vertaling en magistrale uitleg van een vijftal soerats die een Naam van Allah in hun titel dragen en soerat Ikhlaas die zuiver en alleen over het wezen van Allah gaat. Deze vertalingen hebben als doel degenen die de Koran niet kennen daar bekend mee te maken en te laten zien hoe wonderbaarlijk dit boek is als een boek dat je kennis van de werkelijkheid geeft en degenen die er wel mee bekend zijn het boek en de Schrijver ervan bekender te maken. Onderwerpen als naaktheid, het ontstaan van licht, hoe te kunnen reizen van het lagere naar het hogere Paradijs, dat de Hel niet eeuwig is, tijd, etc., komen aan bod en hun onderlinge verbanden worden uit-één-gelegd. De uitleg is een 'immanente' vanuit de Koran zelf en niet vanuit externe bronnen, zoals uit de hadith. De Koran is namelijk een boek dat zichzelf kan openen voor de lezer en daarmee de lezer opent, die het gevoel krijgt zelf gelezen te worden. Ten tweede is 'Wegen in de Koran' een inwijding in de mystieke leer van de 'wahdat al-wujud', de eenheid van bestaan, dat met Heideggers 'zijn van zijnde' vertaald wordt, waardoor vanuit de Koran verhelderd kan worden wat het zijn zonder zijnde is, namelijk het volstrekte één-zijn van zijn zonder zijnde. Dit Zijn is het filosofische equivalent van het woord 'God' en de Naam 'Allah'. Vanuit verschillende perspectieven op soerat Ikhlaas, die los van de aanhef uit één enkele zin bestaat, wordt aangetoond dat Allah een Wezen, een Bron, heeft en ontstaan is en tegelijkertijd kan Allah, heersen over Zijn Bron. Die Bron is dat Ene. Hoe dat mogelijk is wordt onder andere toegelicht aan de hand van de 99 schone Namen van Allah en met welke Naam Allah zichzelf noemt. Daarmee is een antwoord vanuit de Koran gekomen op Heideggers 'Zijnsvraag'. Dat leidt tot een verwerping van de 'wahdat al-wujud', zoals door Ibn Arabi en de sivaïsten in India gepresenteerd, die magie, schepping vanuit niets, niet kunnen denken en trachten te verklaren vanuit onthulling en verhulling van en door Allah. Ten derde definieert dit boek wat de ziel is, want pas wanneer er enige klaarheid verschaft is over het Wezen van Allah kan zich een zielsleer ontvouwen. Die ziel wordt aan de hand van de klei als bewuste energie, de ruh (geest), nafs (zelf), qualb (van het zelf/nafs bewuste levende voelende hart) en de aql (denken) gedefinieerd. Babylonische spraakverwarring in de Arabische traditie over wat de ziel is wordt opgelost. Tegen de achtergrond van de uitleg van wat de ziel is kan de 'Al-Insān al-Kāmil ', de heilige mens die volmaaktheid heeft bereikt besproken worden. Er worden drie graden van volmaaktheid geïntroduceerd. De profeten worden als volmaakte menselijke mensen, de laatste profeet als engelachtig mens en de Messias als goddelijke mens, symbool van Allah, gedefinieerd. De hoogste speculatieve kennis wordt bereikt wanneer de Mahdi als de door Allah geschapen menselijke god gedefinieerd wordt als symbool van Allah's Wezen. Dit opent de mogelijkheid tot dialoog tussen de adepten van de Koran en de adepten van de Bhagavad-Gita.