About the Book
Bron: Wikipedia. Pagina's: 30. Hoofdstukken: John Forbes Nash Jr., Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie, Jan Tinbergen, Herbert Simon, Daniel Kahneman, Gerard Debreu, John Harsanyi, John Hicks, Robert Fogel, Clive Granger, Vernon L. Smith, Trygve Magnus Haavelmo, George Stigler, Edmund Phelps, Milton Friedman, Edward Prescott, Paul Krugman, Lawrence Klein, Roger Myerson, Robert Lucas, Jr., Leonid Hurwicz, Douglass North, Reinhard Selten, Kenneth Arrow, Robert Engle, Eric Maskin, Amartya Sen, Theodore Schultz, Friedrich von Hayek, Joseph Eugene Stiglitz, Finn Kydland, Bertil Ohlin, George Akerlof, William Arthur Lewis, James M. Buchanan, James Meade, Gunnar Myrdal, Wassily Leontief, Paul Samuelson, Merton Miller, Richard Stone, Tjalling Koopmans, Robert Mundell, Gary Becker, Ronald Coase, Robert Aumann, Simon Kuznets, Michael Spence, Ragnar Frisch, James Tobin, Harry Markowitz, Thomas Schelling, Elinor Ostrom, Maurice Allais, Leonid Kantorovitsj, Franco Modigliani, Oliver E. Williamson, Christopher Pissarides, Robert C. Merton, Robert Solow, Daniel McFadden, Myron Scholes, William Vickrey, Peter A. Diamond, Dale Mortensen, James Mirrlees, William Forsyth Sharpe, James Heckman. Uittreksel: Jan Tinbergen (Den Haag, 12 april 1903 - aldaar, 9 juni 1994) was een Nederlands econoom en natuurkundige. Hij was (samen met Ragnar Frisch) in 1969 de eerste die de prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie (de "Nobelprijs" voor de Economie) kreeg uitgereikt. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de econometrie. Tinbergen was de zoon van Dirk Cornelis Tinbergen, leraar Nederlands, en Jeanette van Eek, onderwijzeres. In 1929 trouwde hij met Tine Johanna de Wit met wie hij vier kinderen kreeg. Voordat Tinbergen zich met economie bezig ging houden, ging hij in 1921 wis- en natuurkunde studeren aan de universiteit van Leiden. Hij weigerde in dienst te gaan en moest vervangende burgerdienst doen na zijn studie in 1926. In deze periode van 25 maanden had Tinbergen vee...
